بی‌خوابی

داره گریه‌ام میگیره از خواب نرفتن ... و استرس دارم.

باید بنویسم پس

بسیار باید خوابم ببره، بسیارتر خواب نمی‌بره. 

صبح یعنی وسط قصه تردید شما کسی از در برسد نور تعارف بکند

امتحان

بگن نتیجه معلوم شده باهاتون تماس میگیریم امروز و تو بشینی همینجور به انتظار. بیست و هفت سالمه و هنوز امتحان میدم و سعی و خطا میکنم. 

 

ندارد

نمیتونم هی به خودم یادآوری کنم که الکی امید نبند. هر شب خواب میبینم.

از لحاظ اعصاب به صفر حدی میل میکنم.

نگران غزاله هم هستم که تلفن رو نبرده حتماً. و جواب هم نمی‌ده. اگر دم دستم بود یک دعوای حسابی میکردیم با هم. 

تواتر قول های عمل نکرده و توقع های بیجا از خدا شدم. 

سنگینم.